Het Anemoon Syndroom

Daar ben ik weer. Even een tijdje weg geweest. In mijn schulp gekropen zoals dat heet. Dat was ook wel even nodig.

Alles in mijn schulp op een rijtje zetje en netjes ordenen, hier en daar een beetje afstoffen, troep opruimen, dingen van zijn plek halen, anders schakeren en dan blijkt zo’n schulp er eigenlijk best weer leuk uit te zien. Fris en monter treed ik dan ook weer naar buiten. Grappig genoeg doen zeeanemonen precies hetzelfde.
Kom ik straks nog op terug.

Zoals elk geavanceerd gezin, zitten wij ook regelmatig met z’n allen te laptoppen. Er is van alles te zien, te halen en te leren op het internet. Mijn vrouw leest via een E-book de mooiste romans en bestsellers, mijn dochter download de laatste “high rate” speelfilms, mijn zoon U-tubed wat af en ikzelf pin mezelf nooit vast aan één onderwerp, want er is teveel. En alles is “gratis” !

En daar wringt nou juist de schoen. Het toverwoord in Hollandse zuinigheid is gevallen.

“HIER, BIJ ONS ! GRATIS TE DOWNLOADEN !”
“NU ! DE EERSTE DRIE WEKEN GRATIS PROBEREN !”
"GRATIS MUZIEK DOWNLOADEN”“GRATIS EBOOKS”
“GRATIS ANTI-VIRUS” en ga zo maar door.

En ja, mijn vrouw op zoek naar een "gratis" e-pub van Foute Sarahs. Na veel vijven en zessen de torrent gevonden, en dat, in een bundel van zestien boeken. Mooi ! Zestien boeken gratis en een Foute Sarahs erbij. Even downloaden, converteren, en opduwen naar haar Kindle. So far so good !

Begint opeens haar laptop te brommen en een onverwacht virusscan programma begint in haar scherm opeens alles te verzamelen, te browsen en met de meest schreeuwende pop-ups te waarschuwen dat de meest verschrikkelijke virussen zijn aangetroffen in haar laptop.

Verschrikt kijkt ze op en fluistert angstig “wat is dat nu weer ?” Ze haalt mij erbij en ik zie dat een programma zich “gratis” heeft genesteld in haar BIOS. En dat heeft niets met een klit in haar haar te maken !

Alles werd door dit programma geblokkeerd tot en met het internetten aan toe, zodra je maar ook iets wilde opstarten of bekijken kwam het met de meest verschrikkelijke waarschuwingen. En of je dit virusprogramma maar zo snel mogelijk wilde registreren, activeren en betalen á € 58,00 per jaar, dan was je overal weer vanaf en was je volledig “gratis” beschermd ! Ik was er klaar mee ! Dus niet !

Het heeft me twee dagen gekost om dit hardnekkige virus uit te schakelen. Via verschillende forums werden verschillende methoden aangeduid om dit te verhelpen. Nog onbekend en naïef pakte ik de eerste beste beet:
“Met “gratis te downloaden” SpyHunter is dit probleem in een oogwenk verholpen!” Deze oogwenk duurde de hele maandagmorgen, het programma vond het virus kon het uitschakelen, maar deed het net niet : of ik me eerst maar even wilde registreren en een abonnement wilde betalen, dan werd het virus opgeruimd ! Middeleeuwse praktijken noem ik het maar !

Dan maar een ander proberen. Malwarebytes ! Ook een “gratis” versie gedownload en ja, waarschijnlijk ook lid van het consortium, de misdadiger werd tot de deur gebracht, maar er uit trappen, ho maar ! Ik werd steeds vrolijker ! Dus niet !

PCTools, mijn idolaat van vroeger, toen DOS nog DOS was en beheersbaar, had ook dé oplossing. Mijn vertrouwen was groot, de agent zag er betrouwbaarder uit, kwam binnen, pakte uit en ja het koste me ook een jaarabonnement, eerst betalen dan opruimen ………….toe dan maar, dacht ik.

Na betalen, registreren, scannen, opruimen en rebooten, kwam dat pokkeding zichzelf gewoon vrolijk weer melden. “Hallo ! Ik ga even je files en je harde schijf scannen! O,o, wat heb je toch een lap top vol met de meest desastreuze virussen !”

Nou, ik kan je wel vertellen, ik had er ondertussen wél een harde schijf van gekregen !

Mijn zitvlak ging danig protesteren. Het bloed aldaar stroomde niet meer door, want dat was naar mijn hoofd gestegen, ik kookte ondertussen. Veertig euro betaald via mijn credit card, waar ik sowieso al niet vrolijk van wordt en dan nog géén oplossing.

Ik verder gegoogeld. Na enige tijd kwam ik via een forum een logische oplossing tegen. Die stond me wel aan. Een ongewenste gast, die zijn koffers meeneemt en uitpakt moet je verwelkomen, een stoel, een biertje en wat te eten geven. Ondertussen dat hij zich al smekkend vermaakt, pak je zijn koffers op en gooit deze naar buiten op de brandstapel. Dan loop je weer naar binnen en zegt vriendelijk, joh, je kan wel blijven maar ik kan je koffers nergens vinden, dus als je zo vriendelijk wil zijn….daar is de deur !

En zo werkte dit ook. Ik heb de executables opgezocht, vernietigd en in de BIOS al de verwijzingen ernaar ook verwijderd. Klaar ! Het enige wat achterblijft in mijn etablissement is een bord, een leeg glas en zijn geur. Sois !

En zo is eigenlijk het hele internet opgebouwd en ingericht, de vele kleurrijke en schreeuwerige uithangborden met de veelal “gratis” geprijsde artikelen en diensten, doen je haast geloven dat ze het nog menen ook. Totdat je in hun buurt komt, ze trekken je naar binnen, zuigen je leeg en laten je overbluft, mager en met een kat in de zak (in dit geval was het een kater) weer verder surfen.

Heb je jezelf nooit afgevraagd waarom je mailtjes of pop-ups krijgt over dingen waar je nou net geïnteresseerd in bent of over hebt gegoogeld ?

Heb je jezelf ooit afgevraagd waarom mensen elkaar met een sneeuwbal aan e-mail adressen elkaar waarschuwen over zaken, waarvan je jezelf afvraagt “wat moet ik daar nou mee?”.

Erger nog, heb je wel eens nagedacht wie daar nou mee begonnen is ?

Ik ben ervan overtuigd, dat de IT business de enige branche is die zichzelf onderhoud en van werk voorziet.

Blijft een prachtig medium, het internet, we kunnen niet meer zonder. Voor studie, werk, vrije tijd, de meest prachtige verhalen en onderwater scenario’s  kan je oproepen en bekijken.

Prachtig die zeeanemonen, kijken, kijken, kijken en niet aankomen !